“A camel is a horse designed by a committee.”

Een gevleugelde uitspraak in de ontwerpwereld, bedoeld als waarschuwing: laat te veel mensen beslissen en je eindigt met een compromis-creatie zonder karakter. Toch zit ik regelmatig met een tafel vol stakeholders te brainstormen over een nieuw logo. Van groep7/8 kinderen tot directie, ouders, jongeren, sociaal werkers en meer. Het liefst zo divers mogelijk en vaak zonder ontwerp ervaring. Soms zelfs met meer dan 10 mensen in een ‘logo-team’.

Voor ons is dat geen risico op vervlakking. Sterker nog: we geloven dat juist dáár de kracht zit.

Van eigenaarschap naar draagvlak

Bij projecten waar een logo of volledige huisstijl het nieuwe gezicht wordt van een school, stichting of organisatie, is draagvlak essentieel. Geen enkele visuele identiteit leeft als mensen zich er niet in herkennen. Daarom betrekken wij zoveel mogelijk verschillende stemmen in het proces: van leerkrachten en leerlingen tot ouders, sociaal werkers en beleidsmakers.

Niet om iedereen tevreden te houden, maar om gezamenlijk het waarom te ontdekken.

Het gesprek als startpunt

We beginnen nooit met een strak plan of ingevuld stappenplan, een te strak plan kan creativiteit in de kiem smoren. Wat we wél doen, is goed luisteren. Wat is het doel van de organisatie? Waar geloven de mensen in? Wat raakt hen? Al pratend komen de echte kernwoorden naar boven; niet uit het visiedocument, maar uit de monden van mensen die het werk elke dag doen.

Dat vraagt flexibiliteit. En vertrouwen in het proces.

Kaders boven voorkeuren

Een belangrijk uitgangspunt dat we bij elke sessie herhalen: een goed logo is geen smaakkwestie. Het gaat er niet om wat jij of ik ‘mooi’ vinden, maar wat het logo moet doen. Wat moet het vertellen? Aan wie? In welke context?

Door deze kaders helder te stellen, brengen we mensen automatisch op één lijn. De meningen verschillen, maar de richting is hetzelfde.

Creativiteit organiseren

Na de eerste sessies begint het ontwerpend denken. We nemen de opgehaalde kernwaarden, associaties en (soms verrassend rake) schetsen van deelnemers mee. Daaruit destilleren we verschillende denkrichtingen: visuele concepten die  de identiteit belichten. Deze richtingen werken we uit met bijbehorende verhalen en visies. Zo krijg je een logo dat niet alleen een gimmick is op de naam van een organisatie, maar op een dieper niveau aansluit bij de identiteit en waarden van de mensen die er dagelijks rondlopen.

Het verdere proces verloopt stap voor stap, van schets tot digitale uitwerking, waarbij deelnemers steeds opnieuw gevraagd worden naar hun eerste indrukken en associaties. De feedback die we dan krijgen varieert van “hm, dit voelt als een peuterspeelzaal” tot “hé, dit is gewoon ónze brug!”. Precies die reacties zijn goud waard.

De feedbackrondes doen we bewust digitaal. Zo krijgt iedereen de ruimte om zelfstandig te reflecteren. Los van groepsdruk of hiërarchie. Juist dat zorgt ervoor dat zelfs een groep van tien of meer mensen helder durft te kiezen.

Geen compromis, maar karakter

Wat we uiteindelijk presenteren is nooit het gemiddelde van alle voorkeuren. Het is een krachtig, doordacht ontwerp dat recht doet aan het gezamenlijke verhaal. Democratisch, maar niet door iedereen gelijk te geven. Wel door ieders stem serieus te nemen in het vinden van de juiste toon.

Een goed democratisch ontwerp met een comité? Voor ons een gegeven.